Nachtelijke avonturen

Midden in de nacht werden we opgeschrikt door een vreselijk lawaai.
Ik trok de deur naar de gang open en het bleek het brandalarm te zijn. Vlug trokken we onze kleren aan aan stormden we de trappen van het vierde verdieping naar beneden en … zaten vast in de garage.
Na wat duwen kregen we de poort toch open en konden we ons er tussen wurmen.
De andere bewoners kwamen ook naar buiten sommige via de gewone uitgang . Blijkbaar was er een branddeur dicht gegaan.
Een van de bewoners verwittigde de politie. Zij controleerden het gebouw en het bleek vals alarm. De technieker kreeg het groot alarm uit en we mochten dan terug gaan slapen.
We wilden de tram nemen richting Belem alleen was er een marathon en dus waren de straten afgesloten en was er dus geen tram. 
Gelukkig was er een hele vriendelijke hostes die ons uitlegde dat er ook een trein was een beetje verder.
We kwamen op het station aan waar er een heleboel terugkerende  marathonlopers stonden te wachten.
We bezochten eerst het museum maat. Dat bestaat uit 2 delen : eerst bezochten we de oude kolencentrale , waar de oude machines nog staan en via interactieve beleving wordt uitgelegd hoe men er elektriciteit mee maakte.
Het andere is een supermodern architectuur gebouw waar momenteel een tentoonstelling was over licht.
Daarna staken we over naar de andere kant en wandelden we tot het mosteiro dos jeronimos.
We moesten een half uur aanschuiven om een ticket te kopen van het voormalig klooster. Om dit te vermijden kan je met de lisboa card langs de wachtrij passeren en dan aan de bewaker je pas tonen er is nl een afzonderlijk apparaat voor deze pas en daarmee krijg je je toegangsbiljet.
Het klooster is zonder meer adembenemend. 
Na ons bezoek liepen we nog tot het monument van vasco da gamma en keerden daarna terug met de tram.
We konden  ‘s avonds genieten van een spectaculaire culinaire ervaring in een piepklein restaurantje in Alfama.