Icefield Parkway

20 juli 2015

We hadden gelukkig het eerste stuk bezocht want het regent en dan zie je echt niets. Hoe verder we van Lake Louise zijn hoe meer de lucht opklaart. De wolken volgen ons maar niet zo snel en na een poosje krijgen we zelfs de zon te zien. De weg is adembenemend
En we stoppen dus heel veel om foto's te nemen van gletsjers watervallen blauwe meertjes en haarspeldbochten. Aan de Columbia Icefield stoppen we om die te bezoeken. We kopen een ticket wat best duur is voor ons allen en moeten nog een uur wachten. we gaan picknicken naast de parking. Er is zo veel wind dat het snoeppapiertje dat Gerben inde vuilbak wil gooien gewoon wegwaaide . We schuiven in de rij aan en stappen daneerst op een gewone bus en daarna op eenbus met gigantische wielen. De chauffeur geeft onder andere uitleg over de bergmeertje die er zo blauw uitzien door rotsmeel.
De rit zelf is best spannend en we worden flink door elkaar geschud. Boven mogen we op de gletsjer lopen maar wel niet overal. Blijkbaar zitten overal spleten waar je kunt invallen. Ik let even niet op en ik stap in een plas met ijswater Brr. Overal stroomt het ijswater. Zonder meer indrukwekkend.Volgens onze gids zij alle gletsjers verdwenen tegen 2030 .
Na deze ervaring vervolgen we onze tocht naar Jasper en we bezoeke ook nog de Athabaska falls . Blijkbaar vallen er om de paar jaar mensen in omdat ze over de reling klimmen en die komen er niet meer levend uit . Zo heftig is de stroming. We komen in de gietende regen inons hotel aan waarde nog genieten van het zwembad, hot tub, stoombad, sauna en het lekkere eten.

Foto’s