Auray,Carnac,Quiberon

We vertrokken kort na de middag. Na een 50 tal minuten bereikten we Auray waar we onze auto op een pleintje parkeerden, met parkeerschijf.
We volgden de route langs historische huizen die in de middeleeuwen belangrijk waren. 
De oever torent boven de rivier en van hieruit zie je het andere deel van de stad, echt een mooi uitzicht. 
De anderhalf uur die we voorzien hadden bleek niet genoeg te zijn en dus moesten we onze parkeerschijf verleggen. 
Het gedeelte rond het haventje was veel drukker maar wel een pak mooier. 
We genoten van het zonnetje en de boten op een bankje.
De smalle straatjes waren toch  te druk zonder mondmasker. 
Omhoog klimmen met een masker, daar krijg je pas warm van. 
Gelukkig was er wel genoeg wind.
We reden verder naar Carnac om de Menhirs te zien, die heel toeristisch zijn. Je kan er amper je auto parkeren. Ze zijn omheind omdat er al veel schade was aangebracht en kunnen onder begeleiding bezocht worden.  Je kan het museum ook bezoeken voor meer uitleg.
Ze stammen van 5000 a 2500 voor Christus.  En vormen lange rijen rechtopstaande stenen. Gerben begreep niet goed waarom al die mensen naar stenen kwamen kijken.
We besloten ook het schiereiland Quiberon te bezoeken. ‘T was wel file. Er loopt een afzonderlijk fietspad, dus voor de sportievelingen is dit een mooi alternatief.  Op een bepaald punt zie je beide aan beide kanten de Golf van Morbihan .Het is super populair bij kitesurfers , surfers, zeilwagens. Leuk om naar te kijken als je in de file staat. 
We parkeerden onze wagen in Quiberon en maakten een wandeling . Op de dijk was zeker zo druk als de Belgische kust , dus kozen we de kant van de haven. Het frisse windje voelde aangenaam. Ik kocht er in een viswinkel een quiche met zalm zonder eigenlijk te weten wat het was want zelfs toen ze de naam  “Crouton de mer” zei ,wist ik nog niet wat ze bedoelde .Maar het zag er zo lekker uit dat ik het toch wou proberen. In ons huisje opgewarmd heb ik er echt van gesmuld ,jamie.